2020.01.30 - 2020.02.24, 10.00-19.00
wernisaż 30 stycznia 2020, godz. 19.00
wernisaż 30 stycznia 2020, godz. 19.00
EWA CZERWIŃSKA-ROMANOWSKA. ANTROPOLIS
Ewa Czerwińska-Romanowska ukończyła studia w Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu. Dyplom (1997) w pracowni prof. T. Jackowskiego, a w 2013 stopień dr hab. w Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi. Obecnie profesor Akademii Sztuki w Szczecinie. Wykłada w Kolegium Sztuk Wizualnych w Pracowni Wklęsłodruku i Druku Cyfrowego. Jest autorką eksperymentalnych cyklów graficznych, malarskich, instalacji, obiektów i realizacji cyfrowych, m.in. Augustenstrasse, Wildpark, Metaland, Droga Krzyżowa, Adam i Ewa, Miasto, Rozmowy o piekle i niebie, Antropolis. Prace były prezentowane na licznych wystawach indywidualnych oraz zbiorowych w Polsce i za granicą. Jest członkiem ZPAP Oddział w Szczecinie, wcześniej Związku Grafików w Monachium, gdzie przez wiele lat mieszkała oraz Związku Artystów w Murnau, w Niemczech. Obecnie współpracuje z europejskimi środowiskami artystycznymi.
Od autorki
Cykl prac Antropolis, to rozważania na temat dylematów mieszkańców metropolii, konfrontujących się ze złożonością współczesnej rzeczywistości, nieustannie definiujących i redefiniujących swą tożsamość, coraz częściej bezradnych i bezbronnych wobec własnego tworu. Procesy zachodzące we współczesnej kulturze rozciągają przestrzeń komunikacji, a zagadnienie granic wolności zdaje się być wciąż nierozwiązywalne. W chaosie i hałasie wielkich miast, w nieustannym dialogu z szumem świata przekształcają się płaszczyzny obserwacji, pomnaża się potęga konsumpcji, imitacji oraz iluzji. Świat wirtualny przynosi nowe postrzeganie zjawisk i własnego indywidualnego bytu, kształtuje wcześniej nieznane pojęcia i nowe wzorce. Nawarstwianie się myśli oraz przenikanie się wielorakich działań w przestrzeni i czasie tworzy dla pokoleń nową wartość. Zmienność idei i natury miast powoduje, że kształt ich nigdy nie daje się ująć ostatecznie.
Od autorki
Cykl prac Antropolis, to rozważania na temat dylematów mieszkańców metropolii, konfrontujących się ze złożonością współczesnej rzeczywistości, nieustannie definiujących i redefiniujących swą tożsamość, coraz częściej bezradnych i bezbronnych wobec własnego tworu. Procesy zachodzące we współczesnej kulturze rozciągają przestrzeń komunikacji, a zagadnienie granic wolności zdaje się być wciąż nierozwiązywalne. W chaosie i hałasie wielkich miast, w nieustannym dialogu z szumem świata przekształcają się płaszczyzny obserwacji, pomnaża się potęga konsumpcji, imitacji oraz iluzji. Świat wirtualny przynosi nowe postrzeganie zjawisk i własnego indywidualnego bytu, kształtuje wcześniej nieznane pojęcia i nowe wzorce. Nawarstwianie się myśli oraz przenikanie się wielorakich działań w przestrzeni i czasie tworzy dla pokoleń nową wartość. Zmienność idei i natury miast powoduje, że kształt ich nigdy nie daje się ująć ostatecznie.